Aankomst western Australia

Jeetje zeg, het was een lange vlucht van Brisbane naar Perth. Maandagochtend na Fiji ben ik in het vliegtuig gestapt. Ik ben van het oostelijke puntje naar het westelijke punt gevlogen en dat koste mij in totaal 5.30 uur vliegen! In Australia kennen ze geen kleine afstanden! Daarnaast was het in Perth 2 uur vroeger. De vlucht was relaxt en ik heb heerlijk gelezen en wat gedommeld. Toen ik aan kwam heb ik eerst maar even het thuisfront in Nederland gebeld want dat was al meer dan 2 weken geleden dat ik ze had gesproken! Alles ging goed.

Daarna ben ik in een taxi gestapt wat heerlijk was. Ik had al bijna 3 maanden niet in een normale lekkere auto gezeten. (backpackers doen namelijk alles met de bus/train of lopend, saving money). Ik voelde mij heel erg luxe doen maar dat mag ook wel eens dacht ik bij mijzelf (je moet je zelf af en toe verwennen). Ik ben toen naar het huis van Desiree, Ferry en de kids gegaan. (dat zijn mensen die in Terherne een zomerhuisje hebben in hetzelfde rijtje van mijn ouders en die wonen nu 3 jaar in Perth). Zij wonen in een leuke buurt in Perth vlakbij het centrum en ik mag bij hen logeren....echt super! Opeens zat ik weer met een gezin om de tafel, kreeg ik een eigen slaapkamer en hoef ik niet op mijn belangrijke spullen te letten. En dat is echt allemaal een verademing. Ik voelde mij meteen thuis en bedacht mij opeens dat ik dit ook wel heb gemist...!!! Backie ligt hier ook heerlijk uit te rusten en geniet ook even van de rust in de kamer.

Na een heerlijk nachtje geslapen te hebben zonder wakker gemaakt te worden door chinezen, snurkende mensen of iemand die zich omdraait in het stapelbed ben ik opgestaan om te kijken wat deze dag in Perth mij zou brengen. Natuurlijk heb ik eerst heerlijk gedoucht zonder flipflops aan, zonder mijn handdoek en toilettas mee te nemen en zonder te wachten. Wat wil je nog meer als backpacker...de luxe komt mij hier tegemoet. Wat voor jullie normaal is is voor mij al enorme luxe geworden. Hierdoor waardeer je alles in Nederland weer veel meer. Wat heb ik toe eigenlijk een leuk en mooi huisje in Zwolle. En wat mis ik soms mijn eigen plekje..! Daarna ben ik op de fiets gestapt naar een leuke wijk met winkeltjes. Daar ging ik met mijn 1000-stratenboek in mijn tas om niet te verdwalen. Hier in Australia zijn ze allemaal heel sportief maar fietspadden hebben ze niet echt dus dat maakt fietsen in de grote stad soms wel heel gevaarlijk. Bij twijfel kun je dan ook het beste op de stoep gaan fietsen dus je kon mij regelmatig op de stoep vinden. Het is wel verplicht om een helm te dragen wat het allemaal weer stukker veiliger maakt. Soms is de logica van Australia niet helemaal te volgen...maar wat je niet begrijpt moet je bewonderen. Ik heb heerlijk ergens een kopje thee gedronken met een stukje taart. Ik had bedacht dat dit de week wordt van mijzelf verwennen en dat was al begonnen met de taxi!!! Daarna heb ik nog door de wijk heen gefietst om alles te verkennen en ben ik het meertje rondgefietst waar je een mooi uitzicht hebt op de skyline.

De volgende dag ben ik met de fietst naar de GROTE stad Perth gefietst. Je moet trouwens best een beetje conditie hebben want het is hier niet zo plat als Nederland. Regelmatig moet je een heuvel op fietsen en dat kost best wel eens bloed, zweet en tranen. Boven aangekomen ben ik dan weer helemaal trots op mijzelf en geniet ik van die paar minuten overwinning voordat ik weer begin met de volgende berg. In de stad ben ik naar een reisbureau gegaan en heb ik mijn laatste reisje geboekt. En ik kan jullie vertellen dit wordt helemaal super, fantastisch en zeker iets om jaloers op te worden. Aanstaande vrijdag vertrek ik voor 10 dagen naar het noorden van Perth langs de kust omhoog. Op een gegeven moment gaan we ook weer een nationaal park/outback in waar we buiten gaan kamperen. Onderweg zijn een paar super dingen te zien en het is hier nog niet zo toeristisch als de oostkant. Ook is daar het tropisch klimaat dus ik ga weer heerlijk naar de 30 graden toe. Vandaag 1 juni is hier trouwens officieel de winter begonnen. Het is nog steeds 18 graden maar alle australiers vinden het koud. In de middag ben ik met Desiree mee geweest om de kinderen van school te halen. En hebben we eerst heerlijk ergens geluncht. Dat kunnen de aussie mensen namelijk wel heel goed: taarten bakken en lunches maken. En deze week ervaar ik pas het echte australische leven. Corne (de oudste jongen 15 jaar) zit op een gemengde school maar draagt wel een uniform. Als je bij zo'n school staat zit het er wel apart uit dat elk kind er hetzelfde uitziet. Emma Lotte (meisje van 10) zit op een "openbare" school en hoeft geen uniform aan. Ik ben hier ook naar binnen geweest en het ziet er heel gezellig uit. Ze organiseren heel veel activiteiten en excursies. Beide krijgen ook nog van een Nederlandse leraar een paar uur Nederlands op school. Af en toe zit ik met bewondering te kijken dat ze Engels zo makkelijk gebruiken en zo natuurlijk. Onze Lotte zou dit over een paar jaar ook zo gaan doen.

Donderdag was het een dag alleen maar met regen, wind en koud. Het weer was echt bijna Nederlands...bah daarvoor was ik natuurlijk niet 16000 km afgereisd. Dit was echt niet een dag van iets ondernemen. Dus ik heb heerlijk gelezen, gelezen en gelezen. In de middag ging Desiree met 3 Nederlandse vriendinnen lunchen in een strandtent en ik mocht gezellig mee. Natuurlijk werd er een fles bubbels besteld en was het een echte Gooische vrouwen lunch ;).Heerlijk al het Nederlands gekakkel om je heen. Ik besefte opeens dat ik dat eigenlijk ook wel heb gemist gewoon heerlijk Nederlands praten. S middags hebben we het rondje kinderen ophalen weer gedaan en hebben we s middags de openhaard aangemaakt met warme chocolademelk. Het leek wel een Sinterklaasmiddag zo gezellig.

Vrijdagochtend ben ik naar de stad geweest en heb ik heerlijk geshopt voor mijzelf. Ik moet toch een paar leuke souvenirs hebben. Backie zit wel vol dus ik heb meteen maar een nieuwe tas gekocht waar ik alle nieuwe dingen in kan stoppen. Het was weer een prachtige dag en heb ook heerlijk in de zon gezeten. Ik had met een paar backpackers afgesproken die ik op een site had gevonden die wel graag samen wilde reizen. Dus ik dacht waarom spreken ik gewoon niet af en kijk of het wat is. Nou het was voor mij natuurlijk weer een tegenvaller. Het waren echte backpackers met dreadlocks die geen stuiver wilde uitgeven. Voor een dubbeltje op de eerste rang. Na een tijdje met hen gesproken te hebben heb ik ze maar direct aangegeven dat we niet echt bij elkaar passen en dat ik ze heel veel sterkte wens met hen reizen. Daarna ben ik naar het Western Australia museum geweest en heb een mooie tentoonstelling gezien over de aborginals. S avonds mocht ik met Desiree mee naar de Cookies (8 nederlandse vrouwen die elke 6 weken voor elkaar koken met en thema). Ik voelde mij natuurlijk helemaal vereerd. Het thema was Japaans....! Maar ja wat moet ik nou aan....ik heb alleen maar gympies en een spijkerbroek. Een echt backpackers outfit heb ik. Gelukkig maakte dat niet uit en mocht ik mee in mijn oude kloffie. Ik viel trouwens wel een beetje uit de toom maar ik had ook voor het eerst weer make-up gesmeerd om toch er een beetje bij te horen. Ik moest wel weer wennen om het op te doen, ik stond daar echt te bibberen voor de spiegel en toen ik het had opgedaan moest ik ook even wennen hoe het er ook alweer uitzag. Het eten was echt super en de laatste 10 weken had ik zo niet meer gegeten. Heerlijke wijntjes erbij en het was helemaal af. Het was een gezellige avond waarbij ik nog meer in het australisch leven ben meegenomen.

Zaterdag ben ik met de boot naar Fremantle gegaan waar ik een meisje trof die ik op FIJI had leren kennen. Zij is hier (perth) voor een jaar aan het studeren. Fremantle is een klein plaatsje aan het water onder Perth. Ik ben met de boot heen gegaan zodat ik Perth vanaf het water kon bewonderen. De skyline was prachtig, de huizen en de boten. DIt is ook echt een stad aan het water. Aangekomen in Fremantle heb ik de bus gepakt naar het centrum waar Nadine op een bankje zat te wachten. We hebben eerst door de haven gelopen, langs het strandje naar het centrum. Er zijn 2 leuke markten op zaterdag waar wij natuurlijk heerlijk overheen hebben geslenterd. Ook hadden ze daar van die stoelmassage en omdat deze week in het kader staat van mijzelf verwennen heb ik een massage genomen. Mijn spieren waren knetter hard en hij had er zelfs moeite mee om deze los te krijgen. Er kwam dus veel geweld bij kijken. Dat krijg je van een backie dragen...! Ook heb ik voor mezelf toch maar de UGS gekocht wat is nou een beter souvenir dan UGS uit Australia. Het was een gezellig en leuk dagje. Aan het eind van de dag heb ik de trein terug genomen naar Perth. In de trein begon natuurlijk iemand meteen te vragen of ik uit zweden kwam. Dat is hier toch wel altijd de eerste vraag. En ik had meteen weer een boeiend gesprek met een australisch dame.

Ik werd wakker met spierpijn van de massage! Die man had mijn spier goed te pakken gehad!!
Zondagochtend gingen we met de hele familie naar Kings Park. Dat is een super mooi park in Perth waar alle australische families gaan BBQ, spelen en wandelen. Hier zie je de echte australisch gezinnen hun zondag spenderen. Wij gingen met ze alle lekker ontbijten in een super tentje. Heerlijk gerookte zalm met gepocheerde eieren. Even kwam het Villa Envie gevoel omhoog. En ik moet jullie bekennen dat ik ook heel veel zin heb in mijn laatste 2 weken vakantie die ik heerlijk zal spenderen in de Luxe Bed en Breakfast Villa Envie. Heerlijk elke ochtend ontbijtjes met eigen gemaakte producten. Een heerlijk bedje met schone, frisse lakens en bloemen naast mij bed. Wat een goede afsluiter na 3 maanden backpacken. Ik ben benieuwd of er dan ook een welkomstlied wordt gezongen zoals op Fiji. Het ontbijt in Kings Park was fantastisch daarna ging ik alleen met corne wandelen. Corne is een jongen die alles van de natuur weet en elk beest bij naam kent. Hij ziet de meest kleine beestjes op de bomen lopen en maakt prachtige foto's. Het was dus een grote eer om met hem door het park te lopen en meer te weten te komen over de natuur in en rond Perth. Deze reis staat natuurlijk ook in het teken van iets leren! De rest van de familie hebben we weer ontmoet in de botanic gardens. In de middag mocht ik met Ferry mee naar een Aussie Football game. Iets australischer kan je niet bedenken. Dit is een sport wat alleen maar in Australia wordt gespeeld en heet ook wel Aussie rules. Ik kreeg natuurlijk een paarse sjaal om van de club en zo zijn we naar het station gelopen. Elke support loopt hier bijna naar het station en beide clubs supporters lopen door elkaar heen. Er zijn geen vechtpartijen maar het is een echt familie gebeuren. Dit was natuurlijk ook een super eer dat ik mee mocht want eigenlijk wilde iedereen mee. In het station zaten 38000 mensen en dit was een echte belevenis. Bijna iedereen in paars (dat was namelijk de thuisclub) op de heen weg zijn mij snel de regels uitgelegd en volgens mij is het spel goed te begrijpen. Eenmaal in het station zie je hoe fanatiek de mensen hier zijn. We hadden super goede plaatsen en de mensen die naast mij zaten hadden allebei een radiootje in hun oren om het commentaar te horen en schreeuwde met alles mee. Het is een snel spel waar veel bij gescoord werd. Onze club heeft dik gewonnen en het waren 2 super leuke uren. Daarna zijn we met de familie hamburgers gaan eten om mijn ECHTE AUSTRALISCHE dag goed af te sluiten.

Zoals jullie kunnen lezen is het een hele andere update dan anders. Hier in Perth ben ik meer aan het genieten van het echte Australische leven. Ik wordt meegenomen naar leuke evenementen en wordt echt opgenomen in het gezin. Dit is heerlijk na 10 weken te hebben gereisd en dit maakt mijn reis wel helemaal compleet. Volgende keer komt er weer een spannende update met avontuur!

Gisteren ben ik nog een keer naar de Botanic Garden gefietst en heb daar een mooie wandeling gemaakt. Gisteren heb ik met de kinderen cup cakes gemaakt. Vandaag spring ik op de fiets voor een tocht naar het strand want die moet ik natuurlijk ook zien. Morgen wil ik naar Rottnest Island en donderdag ga ik relaxen zodat ik vrijdag fris en fruitig kan beginnen met mijn laatste stukje van de reis.

Na zondag de 13e krijgen jullie weer een update van mijn laatste stukje van de reis. Ik wens jullie allemaal een hele goede week!

Wist je dat:

Het nog maar 17 dagen is dat ik in het vliegtuig stap.

Het hier nu winter is.....en ik hoop dat het zomer is in Nederland.

Ik nog maar 2 keer hoef te wassen hier in Australia.

Ik zeker overgewicht heb met vliegen.

Ik onwijs veel heb gefietst.

Ik zelf niet dikker ben geworden en mijn vader mij gewoon kan herkennen als ik op het vliegveld Schiphol aankom.

Dat ik het ook wel leuk vindt dat er iemand op mij staat te wachten de 18e omdat ik nu altijd alleen uit vliegtuigen kom. Mijn spullen pak van de band en dan op zoek ga naar mijn volgende vervoer om bij punt B te komen.

Ik de aardappels nu ook wel mis.

Ik ondertussen heel goed kan kaartlezen.

Als je ergens fiets het meeste van de stad ziet maar ook dat je het gevoel hebt dat je er hoort!

Heel veel liefs Eef