Afscheid

Jeetje, dit was het dan!! Dit is mijn laatste berichtje uit Australia!! Mijn laatste stukje over mijn belevenissen van de afgelopen 3 maanden. Ik zal het schrijven erg missen want ik vond het super leuk om mijn verhalen zo aan jullie te vertellen. Vandaag is een aparte dag! Alles wat je doet is voor de laatste keer hier in Australia. Binnen 20 uur stap ik in het vliegtuig naar Amsterdam. De laatste keer pinnen, tas inpakken, slapen, avondeten, wandelen door de stad, op de bankhangen in de hostel, sjouwen met Backie, opzoek gaan naar de trein en hostel en de laatste keer mijn ouders bellen via een internationale telefoonkaart.

Gisteren lag ik in bed na te denken over de laatste 3 maanden en precies 13 weken geleden kwam ik hier aan in Sydney om mijn reis te beginnen. Toen zat ik ook met een brok in mijn keel. Het was een andere brok een brok van wat doe ik mijzelf nou weer aan om alles en iedereen achter mij te laten om ALLEEN te gaan reizen in Australia (de andere kant van de wereld) en waar moet ik beginnen. Het is hier zo GROOT! Nu heb ik een brok in mijn keel omdat ik dit allemaal achter mij moet laten. Dat het luie en niet realistisch leventje over is. Ik ben alle emailadressen vergeten van mijn werk (heb een mail naar jeanet 3x moeten versturen voordat ik het goed had), weet ik nog wel hoe het werken gaat, wat doe ik eigenlijk de hele dag op kantoor. Ik kan het mij nu even niet voorstellen maar ik weet ook dat ik over 2 weken weer helemaal terug ben en het allemaal weer normaal is.

Als ik nadenk over de laatste tijd verrast het mij dat het leven hier zo normaal en gemakkelijk is geworden voor mij. Als je aankomt in een stad dan ga je op zoek naar transport om zo snel en goedkoop mogelijk naar je hostel te komen. Daarna krijg je een kamer nummer en zoek je die op. Dan zoek je naar het beste bed wat nog leeg is maak je het op en gooi je er wat spullen op. (zodat niemand je bed afpakt). Dan is het noodzaak om opzoek te gaan naar een supermarkt om eten te kopen. In de keuken speur je rond naar mensen die er leuk en gezellig uitzien. Dan pak je je bord en ga je vlakbij die mensen zitten om een gesprek te beginnen. Je maakt wat afspraken wat je de volgende dag gaat doen en dan is het weer geregeld. Zo doe jet het keer op keer. Zelfs vliegen is een makkie geworden...! Heb de laatste maanden 10x in een vliegtuig gezeten. Als je uitstapt loop je naar de baggageband pak je spullen en ga je op zoek naar een hostel. Nooit stond er iemand op mij te wachten of werd ik opgehouden door anderen mensen. Ik verheug mij wel op vrijdag als mijn ouders daar staan. Ik hoop dat ik niet langs ze heen loop opzoek naar de eerste de beste trein richting een stad voor een hostel!

Wat ik niet zou missen zijn de veel te kleine bedden. Het zijn namelijk allemaal stapelbedden en normaal zijn die voor kinderen. Ik heb niet 1x languit in bed kunnen slapen. Hierdoor waren mijn voeten altijd koud en als er veel muggen waren zaten mijn voeten onder de bulten. De douche koppen hangen hier ook allemaal veel te laag.... ik sta gewoon gymnastiek te beoefenen in de douche als ik mijn haar wil wassen. In Melbourne kon ik zelfs de buurvrouw zien douchen zo laag waren de tussenwanden. De rijen voor de douche! Daarnaast zou ik de toiletten ook niet missen. Ik verheug mij nu alweer om met een boekje even op het toilet te zitten. Het altijd maar op je spullen letten en je paspoort altijd in je tas te hebben. Zometeen leg ik die weer heerlijk om een vast plekje in huis en hoef ik mij daar geen zorgen om te maken!

De week dat ik wegging was bijzonder door het plotseling overlijden van mijn opa. Hierdoor besef je dat leven en dood dichtbij elkaar ligt. Het beste is om te genieten van elke dag, gelukkig te zijn met de dingen die je hebt (als je niet gelukkig bent met wat je hebt moet je een oplossing zoeken) en je dromen te verwezelijken. Plannen maken is leuk en deze uitvoeren is nog leuker1 De laatste maanden heb ik dit allemaal zeker uitgevoerd. Mijn doel is om dit gevoel en levenstyle ook in nederland te behouden.

Het is niet een spanennd verhaal met avonturen maar gewoon de dagelijkse bedenkingen van mij! Over 2 dagen ben ik weer te bereiken in nederland en wil ik graag mijn verhalen live aan jullie vertellen met alle fotos erbij!

Ik wil jullie ook bedanken voor alle lieve berichtjes. De laatste weken ben ik erachter gekomen dat mensen mij missen en het leuk vinden om weer eens wat met mij te gaan doen! Het lijkt mij ook super leuk om weer dingen met jullie te gaan ondernemen!!

PS ik heb geen betlegoed meer op mijn aussie nummer! ontvang nog wel berichtjes! Morgen stop ik mijn nl nummer er weer in!

PS op facebook heb ik weer wat fotos gezet van mijn laatste avontuur!

Tot heel snel allemaal,

LIEFS Eef